πλακουτσοκέφαλος

και πλατσουκοκέφαλος, -η, -ο, Ν

αυτός που έχει πλατύ, πλακουτσωτό κεφάλι, ο πλατυκέφαλος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πλακουτσός + κεφάλι (πρβλ. χοντρο-κέφαλος). Ο τ. πλατσουκοκέφαλος με μετάθεση].